Zgodnie z brzmieniem art. 169 kodeksu cywilnego:
,,§ 1. Jeżeli osoba nieuprawniona do rozporządzania rzeczą ruchomą zbywa rzecz i wydaje ją nabywcy, nabywca uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy w posiadanie, chyba że działa w złej wierze.
- 2. Jednakże gdy rzecz zgubiona, skradziona lub w inny sposób utracona przez właściciela zostaje zbyta przed upływem lat trzech od chwili jej zgubienia, skradzenia lub utraty, nabywca może uzyskać własność dopiero z upływem powyższego trzyletniego terminu. Ograniczenie to nie dotyczy pieniędzy i dokumentów na okaziciela ani rzeczy nabytych na urzędowej licytacji publicznej lub w toku postępowania egzekucyjnego.”
Przede wszystkim musimy więc ustalić czy na pewno kupiliśmy samochód w dobrej wierze, co oznacza, że nie mieliśmy żadnych uzasadnionych powodów żeby przypuszczać, że auto pochodzi z kradzieży. Natomiast zła wiara oznacza, iż mieliśmy świadomość tego, iż auto może być kradzione( w przypadku nabycia samochodu w złej wierze możemy zostać oskarżeni o popełnienie przestępstwa paserstwa). Aby kradziony samochód został naszą własnością musi także upłynąć trzyletni termin liczony od daty kradzieży auta. Przed zakupem samochodu powinniśmy więc nie tylko sprawdzić jego stan techniczny, ale również dochować należytej staranności przy weryfikowaniu, czy nie jest on kradziony. Sprawdźmy dokładnie wszystkie dokumenty, które pozwolą ocenić, czy pochodzenie pojazdu jest legalne tj. dowód rejestracyjny pojazdu czy książkę serwisową, a także dowód osobisty sprzedawcy.